Hoen, wil jij dat voor mij doen? hoen 90 jaar
Jubileumboek voor het jarige Hoen, makelaarskantoor en vastgoedbeheerder in Amsterdam. Een kantoor dat zich richt op vermogende particulieren en op investeerders in vastgoed. Dat was in 1929 de visie van Cor Hoen toen hij op 22-jarige leeftijd zijn makelaarskantoor begon. En aan die formule houdt het kantoor nu, negentig jaar later, nog altijd met succes vast.
Kijk, daar zit hij. De naamgever van het negentig jaar oude makelaarskantoor Hoen. Boegbeeld van de naoorlogse Makelaarsvereniging Amsterdam. Gesoigneerd, zoals de mensen hem gekend hebben. Een aimabele man met een groot netwerk en een jaloersmakende gun-factor. Charmeur ook, volgens zoon Kees. Mensen mochten hem graag, ook als zakenman.
Gewiekst? Dat moet je in dit vak vooral niet zijn, weet Nico Holtzappel, die in 1956 door Cor Hoen als leerling-makelaar werd aangenomen. Dan verdien je in het vastgoed geen stuiver. Tenminste niet in Amsterdam. Holtzappel: ‘Een zekere onnozelheid is in dit vak een pre.’ Maar Hoen lette wel op de centen, vertelde zoon Kees die samen met zijn broer Peter ook decennialang op het kantoor van zijn vader heeft gewerkt. ‘Na verloop van jaren probeerden Peter en ik wel eens om opslag te krijgen, want we werkten gewoon in loondienst. Dan zei hij altijd: Ja, ik ben ermee bezig. Maar dat was het dan ook. Hij was ermee bezig. Daar bleef het bij.’
RELATIEGESCHENK
Decennialang heeft Cor Hoen zijn stempel gedrukt op ‘zijn’ kantoor. Toen Jan Wieger van der Linden, vijf jaar na het overlijden van de oprichter in 1976 als achttienjarige bij Hoen begon, werd het beroep van makelaar nog altijd defensief uitgeoefend. Het was toen, zoals Nico Holtzappel vertelt, een ‘herenachtig’ beroep. Een professie die vanachter een vaste telefoonlijn werd uitgeoefend.
Het verse aanbod werd door Hoen dagelijks per post aan klanten verstuurd en de snelheid van de postbezorging bepaalde in belangrijke mate de snelheid van het proces. Dan was het wachten tot de telefoon ging. Zo was het altijd geweest, herinnert Holtzappel zich, die zelf in 1956 als stagiair door Cor Hoen wegwijs werd gemaakt in de makelaardij. En in die traditie werd ook Van der Linden door Holtzappel opgevoed. Maar nadat Van der Linden zich eenmaal genesteld had, waaide er een heel andere wind door de stad. Amsterdam ging vanaf de jaren tachtig de markt ontdekken als drijvende kracht bij de stedelijke ontwikkeling. Daardoor werd de handel in vastgoed dynamischer dan die daarvoor ooit geweest was. Veel internationaler ook. Daar was Van der Linden als netwerker en dealmaker voor in de wieg gelegd.
En ook Holtzappel, hoewel wat gereserveerder, wilde dat Hoen deelnemer zou zijn aan deze ontwikkeling en geen toeschouwer. Dat dat gelukt is, dankt Hoen niet alleen aan Holtzappel en Van der Linden maar zeker ook aan drie jonge makelaars die eind jaren tachtig aan boord klommen: Paul Evers, Marco van der Horst en Jaap Wedema. En aan de nieuwe generatie aan wie ze het stokje op hun beurt aan het overdragen zijn.
Beelden uit de promotiefilm van de MVA. Zie: www.bit.do/MVA1942. In deel 2 op 5.33 zien we een bewegende Cor Hoen.